Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam quid possumus facere melius? Ut pulsi recurrant? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Restatis igitur vos;

Id mihi magnum videtur. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Rationis enim perfectio est virtus; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Sed quamquam negant nec virtutes nec vitia crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo et quasi dilatari putant.

Et quoniam haec deducuntur de corpore quid est cur non recte
pulchritudo etiam ipsa propter se expetenda ducatur?

Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis
re, non teste moveamur.

Non igitur bene.: Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
Quis hoc dicit?: Sint ista Graecorum;
An eiusdem modi?: Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Bork: Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Duo Reges: constructio interrete. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nemo igitur esse beatus potest. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Multosque etiam dolores curationis causa perferant, ut, si ipse usus membrorum non modo non maior, verum etiam minor futurus sit, eorum tamen species ad naturam revertatur?

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Pauca mutat vel plura sane;
Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.